Liturgiczna Służba Ołtarza

: 23 Paź R; przez Super User; w Grupy parafialne; Odsłony: 6343

Opiekunem grupy jest ks. Michał Krupa

Ministrant lub minister (łac. ministrare – służyć, posługiwać, pomagać) – w katolicyzmie: osoba posługująca w liturgii, najczęściej w czasie sprawowania Eucharystii, a także nabożeństw poza Mszą świętą. Nazwa obejmuje zarówno konkretną funkcję wykonywaną podczas liturgii (np. ministrant ołtarza, ministrant księgi, ministrant światła) jak i stałą posługę wykonywaną najczęściej przez chłopców lub młodzież męską. Agenda liturgiczna przewiduje obrzęd błogosławieństwa i przyjęcia kandydata do służby liturgicznej ołtarza.
Strój liturgiczny
Przepisy liturgiczne nie określają szczegółowo rodzaju stroju ministranta posługującego w kościele. Tradycyjnym strojem, który ma najdłuższą historię jest:
• rewerenda − suknia, zakładana w pasie lub sutanna w odpowiednim kolorze liturgicznym
• komża
• pelerynka − zakładana wokół szyi i na ramiona na komżę. Kolor kołnierza również odpowiada okresowi liturgicznemu.
Zdarza się, że w stroju pomija się kołnierz lub rewerendę, występują też takie sytuacje, gdzie kołnierz i rewerenda tworzą sutanelę czyli szatę na wzór kapłańskiej sutanny.
• alba − biała szata używana również przez kapłanów i diakonów, zazwyczaj przepasana cingulum wraz z założonym pod nią humerałem.
Stopnie formacji ministranckiej
Tak jak każda diecezja dopuszcza różne stroje ministrantów, tak również wyróżnia się różne stopnie posługi ministranckiej. Podstawowymi funkcjami, ustanowionymi przez Dyrektorium Krajowego Duszpasterstwa Służby Liturgicznej są:
• Kandydat – przyjęto, że kandydaci nie mają stroju liturgicznego, są jednak od tego wyjątki. Okres kandydatury określa proboszcz lub opiekun parafialny LSO. Powinien on być na tyle długi, aby kandydat poznał wszystkie elementy służby przy ołtarzu[2][3]
Niektóre parafie okres kandydatury dzielą na stopnie aspiranta i kandydata.
• Ministrant – po okresie kandydatury zostaje uroczyście pobłogosławiony do pełnienia funkcji ministranta. Rodzaj posługi dostosowuje się do wieku i umiejętności ministranta. W niektórych diecezjach ministranci dzielą się kategoriami służby, którą wykonują np. ministrant światła, ministrant krzyża czy ministrant księgi.
• Lektor – ministrant Słowa Bożego – w Liturgicznej Służbie Ołtarza to ministrant, pełniący funkcję lektora i pobłogosławiony do jej pełnienia przez biskupa. Do jego zadań należy odczytywanie Słowa Bożego, wezwań modlitwy powszechnej, komentarzy mszalnych, może także wykonywać psalmy responsoryjne. Jako starszy z grona ministrantów sprawuje nad nimi opiekę.
• Ceremoniarz – mistrz ceremonii – ministrant w stopniu ceremoniarza, odpowiada za przygotowanie liturgii i jej poprawny przebieg. Odpowiada bezpośrednio po celebransie za poprawność liturgii. Musi posiadać dużą wiedzę dotyczącą przepisów liturgicznych. Często jako element ubioru nosi krzyż ceremoniarski nakładany uroczyście przez biskupa. Może pełnić rolę opiekuna parafialnej służby liturgicznej[3][3].
W przypadku braku ministrantów o niższym stopniu, lektor bądź ceremoniarz przejmuje ich obowiązki.
Patroni ministrantów
• św. Alojzy Gonzaga SJ
• św. Dominik Savio
• św. Jan Berchmans SJ
• św. Stanisław Kostka SJ
• św. Tarsycjusz
• św. Jan Bosco