Parafia Błogosławionego Czesława w Opolu

Umiłowani w Chrystusie Panu Siostry i Bracia!

            Dziesięciu trędowatych, którzy spotkali Jezusa na pograniczu Samarii i Galilei doświadczyło cudu uzdrowienia tylko z uwagi na posłuszeństwo słowom Jezusa (por. Łk 17,14). Podobnie było w przypadku Syryjczyka Naamana, który realizując nakaz proroka Elizeusza siedmiokrotnie zanurzył się w rzece Jordan (por. 2 Krl, 5,14). W ten sposób Pan Bóg w swoim Słowie ukazuje istotę aktu wiary, która wyraża się nie tylko w intelektualnej znajomość prawdy objawionej, ale przede wszystkim w dokonywaniu w jej świetle codziennych wyborów. Wiara [bowiem] to decyzja, która prowadzi do (…) zaufania i zawierzenia Chrystusowi i pozwala nam żyć tak, jak On żył (VS, 88).

Ja jestem drogą, prawdą i życiem (J 14, 6)

Drodzy Bracia i Siostry,

Już od dwunastu lat w pierwszą niedzielę września kierujemy do Was słowo związane z Tygodniem Wychowania. W dzisiejszej Ewangelii Jezus przypomina swoim słuchaczom: „Nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem” (Łk 14, 33). Te słowa Chrystusa uczą nas, że dojrzała decyzja pójścia za Jezusem wymaga konkretnych odniesień do naszego całego życia, w tym także do dzieła wychowania.Musimy więc pytać siebie nieustannie, w jaki sposób my, jako wychowawcy, rodzice, dziadkowie, nauczyciele, uwzględniamy w naszych relacjach z wychowankamito, że jesteśmy uczniami Chrystusa?

Drodzy Diecezjanie,

w dzisiejszej liturgii Słowa wybrzmiewa nie tylko prawda o wstąpieniu Pana Jezusa do nieba. Słyszymy również o Jego orędowaniu za nami i Jego powtórnym przyjściu na ziemię. Autor Listu do Hebrajczyków oznajmia: „Chrystus wszedł […] do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami przed obliczem Boga” (Hbr 9,24). Posłańcy z nieba zwia­stują: „Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstę­pującego do nieba” (Dz 1,11). Dlatego autor biblijny woła: „Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo godny jest zaufania Ten, który dał obietnicę” (Hbr 10,23). On to przed wstąpieniem do nieba zapowiedział: „Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca” (Łk 24,49). Obietnica dotyczy osoby i posłannictwa Ducha Świętego: „wkrótce zo­staniecie ochrzczeni Duchem Świętym. […] gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzyma­cie Jego moc i będziecie moimi świadkami” (Dz 1,8).