Parafia Błogosławionego Czesława w Opolu

Drodzy Diecezjanie,

w dzisiejszej liturgii Słowa wybrzmiewa nie tylko prawda o wstąpieniu Pana Jezusa do nieba. Słyszymy również o Jego orędowaniu za nami i Jego powtórnym przyjściu na ziemię. Autor Listu do Hebrajczyków oznajmia: „Chrystus wszedł […] do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami przed obliczem Boga” (Hbr 9,24). Posłańcy z nieba zwia­stują: „Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstę­pującego do nieba” (Dz 1,11). Dlatego autor biblijny woła: „Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo godny jest zaufania Ten, który dał obietnicę” (Hbr 10,23). On to przed wstąpieniem do nieba zapowiedział: „Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca” (Łk 24,49). Obietnica dotyczy osoby i posłannictwa Ducha Świętego: „wkrótce zo­staniecie ochrzczeni Duchem Świętym. […] gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzyma­cie Jego moc i będziecie moimi świadkami” (Dz 1,8).

Bliżej Boga–Człowieka

Drodzy Diecezjanie, jak co roku liturgią Mszy Wieczerzy Pańskiej rozpoczynamy Triduum Paschalne, święty czas trzech dni rozpamiętywania Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Równo­cześnie w te największe święta chcemy rozpocząć uroczyste obchody 50. rocznicy powstania Kościoła Opolskiego. Dziś rano w katedrze opolskiej została otwarta Jubileuszowa Brama i przeszli przez nią Wasi duszpasterze i wszyscy uczestniczący we Mszy krzyżma. Teraz ma miejsce inauguracja obchodów Złotego Jubileuszu w naszych parafiach. Niech liturgia wdzięczności Bogu za Eucharystię i kapłaństwo, w której uczestniczymy, zmobilizuje nas do czynnego przeżywania Jubileuszu w parafiach i w rodzinach.

Komunia, uczestnictwo i misja w życiu osób konsekrowanych

Życie konsekrowane jako dar Boga Ojca udzielony jego Kościołowi za sprawą Ducha Świętego, od samego początku jest drogą specjalnego naśladowania Jezusa Chrystusa (por. VC 1). Osoby konsekrowane żyjąc na ziemi, pragną mieć wzrok utkwiony w niebo. Poprzez ewangeliczne rady: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, pokazują nam, że choć jesteśmy zanurzeni w doczesności, to celem naszego życia jest Królestwo Niebieskie. Oddając się do dyspozycji Chrystusa w Jego Kościele, stają się dla nas braćmi i siostrami, kimś bardzo bliskim. Modlą się za nas i służą nam w przeróżnych dziełach apostolskich, uczestnicząc w ten sposób w naszej codzienności. Patrząc na siostry zakonne, ojców i braci, na dziewice konsekrowane, wdowy i pustelników możemy powiedzieć – «są to ludzie Boga».

Zobaczyliśmy Jego gwiazdę na Wschodzie i przyszliśmy oddać Mu pokłon (Mt 2,2)

Drodzy Diecezjanie!

W dniach od 18 do 25 stycznia chrześcijanie na całym świecie od ponad stu lat gro­madzą się na wspólnej modlitwie o dar wiary i jedności w Chrystusowym Kościele. Wspólnie pochylamy się nad Słowem Bożym, rozważając jego przesłanie, dzieląc się nim i na nowo odkrywając wolę naszego Pana, który w przeddzień swojej męki mo­dlił się za wszystkich, którzy w niego uwierzyli, aby stanowili jedno (zob. J 17,21).