LIST PASTERSKI BISKUPA OPOLSKIEGO NA ZŁOTY JUBILEUSZ POWSTANIA DIECEZJI OPOLSKIEJ

Bliżej Boga–Człowieka

Drodzy Diecezjanie, jak co roku liturgią Mszy Wieczerzy Pańskiej rozpoczynamy Triduum Paschalne, święty czas trzech dni rozpamiętywania Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Równo­cześnie w te największe święta chcemy rozpocząć uroczyste obchody 50. rocznicy powstania Kościoła Opolskiego. Dziś rano w katedrze opolskiej została otwarta Jubileuszowa Brama i przeszli przez nią Wasi duszpasterze i wszyscy uczestniczący we Mszy krzyżma. Teraz ma miejsce inauguracja obchodów Złotego Jubileuszu w naszych parafiach. Niech liturgia wdzięczności Bogu za Eucharystię i kapłaństwo, w której uczestniczymy, zmobilizuje nas do czynnego przeżywania Jubileuszu w parafiach i w rodzinach.

Chciejmy budzić pamięć o wielkich dziełach Boga w naszej diecezji i dziękować za ich rozwój, także powierzać Panu Bogu naszą przyszłość. Szczególną okazją ku temu będą uroczystości w katedrze opolskiej, na Górze św. Anny i w Kamieniu Śląskim. Do katedry w wyznaczone niedziele są już zaproszeni wierni z poszczególnych dekanatów.

Ponadto wszystkich Was, Drodzy Diecezjanie, zapraszam do realizacji zadania zawar­tego w wezwaniu Jubileuszu: Bliżej Boga-Człowieka. Chodzi o podjęcie trudu zbliżenia się do Jezusa, który jest naszym Zbawicielem. Ufam, że realizacja zadania przyczyni się do większego otwarcia na Boga i bliźniego, a wskutek tego do skutecznej odnowy, rozwoju i dobrego jutra naszego Kościoła. Znakiem wskazującym drogę niech nam będzie krzyż Chrystusowy. W nim Boże wsparcie i nasza nadzieja, ale też moc zjednoczenia, komunii i braterstwa. Dlatego zostały przygotowane krzyże do położenia na ołtarz we wszystkich naszych świątyniach, aby wyrażały naszą jedność i mobilizowały nas do trwania w jednej wspólnocie wiary i miłości.

1. Zbliżyć się do Pana, bo do końca nas umiłował

To bardzo ważne wskazanie w realizacji jubileuszowego zadania. Nie ma bowiem ważniej­szego motywu podjęcia trudu zbliżenia się do Jezusa, jak Jego miłość ku nam. Umywając uczniom nogi, Jezus daje wyraźnie do zrozumienia, że oczekuje przyjęcia tej miłości. Jej do­wodem jest Jego śmierć na krzyżu, a jej potęga ujawniła się w noc zmartwychwstania. Od­tąd miłość Chrystusa stanowi źródło naszego ocalenia i dostąpienia chwały nieba. Dlatego nie można jej zlekceważyć, a w konsekwencji zmarnować. By rodziła błogosławione owoce trzeba żyć w komunii z Panem i stąd konieczność naszego wysiłku zbliżania się do Niego. Złoty Jubileusz naszego Kościoła jest dobrą okazją do wykonania przez nas zasadni­czego kroku w tym kierunku. Mam na myśli powrót do pierwotnej gorliwości w kształto­waniu więzi z Panem. Niech jego owocem będzie głęboka przemiana naszego życia, także w relacjach z ludźmi, abyśmy w listopadzie mogli razem, jako wyraz odnowy naszego Ko­ścioła proklamować Jubileuszowy Akt przyjęcia Jezusa za Króla i Pana.

Pomocą niech nam będzie spoglądanie na krzyż i kontemplowanie oblicza Jezusa Ukrzyżowanego – w sercu, w naszych domach, przy drogach, w świątyniach i na kalwaryj­skich ścieżkach. Ono mówi jak wiele wycierpiał dla nas i jak bardzo nas kocha. Skłania do śpiewania Bogu z Maryją hymnu uwielbienia za wielkie rzeczy, których dokonał dla nas.

2. Zbliżyć się do Pana, by Go przeprosić i odnowić z Nim przymierze

Trudno myśleć o owocnym przeżyciu Jubileuszu bez odnowienia przymierza z Bogiem, a w związku z tym, bez uznania swych win i bez przeproszenia za swoje grzechy. Czytamy o tym w księgach Starego Testamentu, gdy kapłani przypominali Boże Prawo i lud wyra­żał swą skruchę, prosił Boga o zmiłowanie i deklarował zmianę życia oraz wierność. Wy­razisty ślad tego typu postawy w życiu naszych przodków znajdujemy w słowach pieśni Z tej biednej ziemi: „To prawda, Panie, żeśmy zgrzeszyli, żeśmy Ci wiele zadali ran, żeśmy na litość nie zasłużyli, aleś Ty dobry Ojciec i Pan. Ku Tobie ślemy błagalny głos, ach od­wróć od nas karania cios. Serce Jezusa, ucieczko nasza, zlituj się zlituj nad ludem Twym”. Drodzy Diecezjanie, już jutro, w Wielki Piątek, mamy wyjątkową możliwość prze­proszenia Boga za swoje grzechy w naszych świątyniach: w formie adoracji krzyża, czy rozważania drogi krzyżowej. Natomiast formę diecezjalnego przebłagania Boga za nasze grzechy będzie miała jutrzejsza droga krzyżowa na Górze św. Anny. Serdecznie wszystkich zapraszam do włączenia się w nią. Rozpoczniemy ją o godz. 9.00 przy kaplicy Wieczer­nika. Podobne akty przebłagania Boga będą jeszcze dwukrotnie na Górze św. Anny: pod­czas wrześniowych obchodów kalwaryjskich i w czerwcu, przed pielgrzymką młodzieńców i mężczyzn, gdy w łączności z Ojcem Świętym będziemy zamykać Rok Rodziny. Wówczas, w sobotę 25 czerwca br., zapraszam na pokutną drogę krzyżową wszystkich małżonków naszej diecezji. Proszę też Was wszystkich, byście w tych najbliższych miesiącach często odmawiali koronkę do Miłosierdzia Bożego, ofiarując ją za grzechy popełnione w naszej diecezjalnej wspólnocie wiary i za grzechy ludu Śląska Opolskiego. We wspólnotach pa­rafialnych podejmijmy z jeszcze większym zaangażowaniem odprawianie nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca.

Zachęcam Was też do udziału w grupowych i indywidualnych rekolekcjach. Chciej­cie skorzystać z łaski odpustu, którą otrzymała nasza diecezja. Jubileusz to bowiem dar „otwartego nieba” nad nami. Niech wypełnienie określonych warunków dla zyskania odpustu będzie osadzone na przyjęciu sakramentu pokuty i pojednania, poprzedzonym rze­telnym rachunkiem sumienia. I pamiętajmy, że nie ma pełnego pojednania z Bogiem bez pojednania z bliźnimi, bez naprawienia krzywd. Wstąpienie każdego z nas na taką drogę zbliżenia się do Jezusa, przez naszą pokutę i zadośćuczynienie Bogu i bliźniemu, będzie konkretnym wkładem każdego z nas w dzieło oczyszczenia i odnowy Kościoła Opolskiego.

3. Zbliżyć się do Pana, aby poczuć i móc przeżywać Jego obecność

Papież Franciszek mówi wiele o kulturze spotkania i sztuce bliskości. Bardzo tego potrze­bujemy w relacjach między nami, ale nie mniej w budowaniu komunii z Bogiem. Dlatego jakże ważne jest nasze udawanie się do miejsc Jego rzeczywistej obecności, aby Go spo­tkać i wejść z Nim w dialog. Nie da się niczym zastąpić naszej obecności w domu Bożym i naszej modlitwy. Wiedzieli o tym nasi przodkowie i stąd wynikał ich wielki szacunek do świątyni Pana oraz częsta obecność w niej, jeśli tylko pozwalały na to siły i uwarunkowa­nia życia. Przekazali nam też ważną maksymę na życie, że w kościele zawsze jest co robić – bo czeka na nas Bóg.

Tymczasem wskutek pandemii w wielu parafiach część wiernych przestała chodzić do kościoła, a młodzież coraz częściej nie widzi sensu w takim praktykowaniu wiary. Jeśli to się ma zmienić, potrzeba z naszej strony wyrazistego świadectwa wartościowania każ­dej możliwości spotkania z Panem w Jego domu: udziału w Eucharystii, nabożeństwach, trwania na adoracji czy nawiedzenia Pana Jezusa obecnego w tabernakulum. To też będzie bardzo ważny nasz wkład w przeżywanie Złotego Jubileuszu, który może zrodzić wiele do­brego owocu.

Nasi duszpasterze spoglądają z nadzieją na ujawniające się coraz bardziej u wielu wier­nych pragnienie bycia z Panem. Wskutek tego wróciła do niektórych parafii godzina ado­racyjna raz w tygodniu, a bywa, że i dłuższy czas adoracyjny każdego dnia. Mamy ognisko wieczystej adoracji w Raciborzu, a 22 kwietnia br. zostanie otwarte też w Opolu. Ten swo­isty prezent Boskiej Opatrzności na Złoty Jubileusz niech nas zmotywuje do chętnego prze­bywania z Panem na kolanach i do uczenia się przebywania w Jego słodkim towarzystwie. W okresie wielkanocnym chciejmy się włączyć w Jubileuszową Drogę Światła, o czym jesz­cze powiedzą duszpasterze. I nie ustawajmy wołać do Boga o pokój na świecie, zwłaszcza w Ukrainie.

Pamiętajmy też o innej możliwości doświadczania bliskości Pana i rozwoju więzi z Nim. Mam na myśli urzeczywistnianie Kościoła domowego poprzez podejmowanie dzieła wspólnej modlitwy w rodzinach. Chrystus przecież wyraźnie zapewnia, że gdzie dwaj albo trzej zgromadzeni są w imię Jego, tam On jest obecny. Zmobilizujmy się więc do praktyko­wania wspólnej modlitwy w domu. Będą tego dobre owoce w rodzinach i naszym Kościele.

4. Zbliżyć się do Pana, aby wziąć Go w swoje życie

Kiedy Piotr usłyszał słowa Jezusa: „Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze mną”, zrozumiał, że zjednoczenie z Panem domaga się przyjęcia tego, co On oferuje. To znaczy, że bycie uczniem Jezusa zakłada nie tylko bycie z Nim razem. Trzeba też mieć miejsce dla Pana w sercu, przyjmować Go z radością i czerpać z tego wszystkiego, czego nam udziela.

Dlatego obchody naszego Jubileuszu będą skoncentrowane wokół sprawowania uro­czystej liturgii w ramach dorocznych obchodów ważnych wydarzeń dla życia naszego Ko­ścioła, takich jak diecezjalne pielgrzymki i odpusty: Podwyższenia Krzyża Świętego, Matki Bożej Opolskiej, św. Anny, św. Jacka. Dla podniesienia ich rangi zaprosiłem zacnych go­ści. Przybędą m.in. kard. Kurt Koch, kard. Kazimierz Nycz i abp Wojciech Polak, Prymas Polski. Uroczystej liturgii w katedrze opolskiej 11 października br. z udziałem Konferencji Episkopatu Polski będzie przewodniczył abp Salvatore Pennacchio, Nuncjusz Apostolski w Polsce, a słowo Boże wygłosi abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Epi­skopatu Polski.

To wszystko jest tak zamierzone, aby cały nasz Kościół jeszcze bardziej otworzyć na Jezusa. Każda diecezjalna celebracja Jubileuszu ma służyć umocnieniu naszego zjedno­czenia z Nim i dzięki Niemu między nami. Dlatego, mając na uwadze to wspólne dąże­nie, zwracam się do Was wszystkich z prośbą, byście już w tych dniach Świąt i Oktawy Wielkiej Nocy obudzili w sobie gorące pragnienie Jezusa, które było w sercu każdego z nas w dniu przyjęcia Pierwszej Komunii Świętej. W naszej codzienności dbajmy o to, aby ser­cem szlachetnym i dobrym komunikować Jezusa, wsłuchiwać się w Jego słowo i naucza­nie Kościoła. Przynosząc zaś Pana Jezusa do swego domu, żyjmy Jego bliskością i dzielmy się Nim, jak chlebem. Jakiż to piękny wkład w budowę Kościoła domowego i opolskiego!

5. Zbliżyć się do Pana, realizując posługę miłości

W Ewangelii wybrzmiały słowa Jezusowego polecenia: „Jeżeli Ja, Pan i Nauczyciel, umy­łem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem”. Gotowość realizacji tego zada­nia Kościół co roku wyraża gestem obmycia nóg, którego w wielu świątyniach dokonają dziś duszpasterze. Niech będzie to dla nas przynaglenie do podejmowania dzieł miłości.

Duża wrażliwość serca wielu z nas stanowi od lat wielką wartość naszego Kościoła. Ujawniła się ona także w sytuacji tragedii wojny w Ukrainie i w odniesieniu do przybyszów, którzy byli zmuszeni opuścić swoje domy. Ponad 2,5 miliona złotych zebranych na ratu­nek obywatelom Ukrainy i otwarcie dla przybyszów naszych domów, klasztorów i plebani stanowią wyraziste świadectwo życia Ewangelią miłości. Dziękuję Wam wszystkim z ca­łego serca za okazaną dobroć i wsparcie, a nade wszystko za konkretne formy gościnności. Na naszej pięknej Ziemi Śląska Opolskiego jest jednak znacznie więcej ludzi po­trzebujących. Mam na myśli zwłaszcza ludzi samotnych i opuszczonych, także wielu lu­dzi młodych zagubionych w dzisiejszych świecie. Trzeba, byśmy sobie uświadomili, że w nich przychodzi do nas Jezus i puka do drzwi naszych serc, prosząc o posługę miło­ści. To coś więcej niż doraźne wsparcie czy nawet gościna. Ma miejsce tam, gdzie wcho­dzimy w osobowe relacje z potrzebującymi, najczęściej bardzo wymagające, by razem dźwigać ciężar ich życia. Taką posługę świadczą w wielu domach siostry zakonne, pielę­gniarki Stacji Caritas i coraz liczniejsi wolontariusze. Z nadzieją patrzę na młode poko­lenie, które przejawia coraz więcej zainteresowania tą formą posługi. Zapraszam do jej realizacji Parafialne Zespoły Caritas, ale też każdego, na miarę możliwości i odpowied­nio do potrzeb, w swoim środowisku życia. Drodzy Diecezjanie, tak oto pokrótce przedstawia się program obchodów Złotego Jubileuszu powstania Kościoła Opolskiego, zawarty w wezwaniu: Bliżej Boga-Człowieka. Nic nadzwyczajnego. Po prostu powrót do źródeł chrześcijaństwa.

Pójdźmy tą drogą w poczuciu odpowiedzialności za Kościół. Dobrym początkiem niech będzie ten święty czas Triduum Paschalnego. Pokłońmy się Ukrzyżowanemu i za­czerpnijmy z mocy Jego zmartwychwstania. Niech Wam wszystkim i całemu dziełu ob­chodów Jubileuszu, podjętego z myślą o odnowie naszego Kościoła, także wszystkim przybyszom z Ukrainy błogosławi Trójjedyny Bóg, Ojciec i Syn, i Duch Święty.

Wasz Biskup

† Andrzej Czaja