1992

W grudniu 1991 roku ks. Jan Bogacki, ze względu na zły stan zdrowia, złożył rezygnację z funkcji proboszcza zaodrzańskiej parafii. Mszę świętą pożegnalną odprawił 7 lutego 1992 roku. Następnego dnia został ustanowiony proboszczem Parafii pod wezwaniem Błogosławionego Czesława w Górażdżach. Nastąpiła zamiana duszpasterzy obu tych parafii, których patronem jest błogosławiony Czesław. w dniu 9 lutego 1992 roku przybył bowiem z Górażdży ks. Stanisław Dworzak i odprawił swoją pierwszą, w baraku-kaplicy na Zaodrzu, mszę świętą. Kanonicznego wprowadzenia ks. Stanisława Dworzaka na urząd proboszcza, w dniu 26 kwietnia, dokonał dziekan dekanatu Opole-Szczepanowice, ks. Jerzy Wybraniec.

Mieszkańcy Zaodrza coraz bardziej utożsamiali się z nową parafią. Od samego początku wielu z nich przychodziło z konkretną pomocą przy budowie kościoła. Wykonywali różne prace osobiście, wspierali dzieło finansowo. Wyrazem ich głębokiej troski o wznoszoną świątynię była nowenna złożona z dziewięciu modlitewnych pielgrzymek. Inicjatorką nowenny była Aniela Górzna. Wyjazdy zorganizowano w okresie od października 1991 roku do czerwca 1992 roku. Parafianie pielgrzymowali do miejsc związanych ze świętą Kingą, szlakiem sanktuariów Matki Bożej, na Jasną Górę i do grobu błogosławionego Czesława we Wrocławiu.
Pierwsze rekolekcje w swoich dziejach parafia przeżywała w dniach 5-8 marca 1992 roku. Prowadził je opiekun grobu błogosławionego Czesława, dominikanin z Wrocławia o. Roman Bakalarz.
W marcu 1992 roku powołana została przez nowego proboszcza Rada Budowy. Składała się ze specjalistów z różnych dziedzin, którzy zdecydowali się w sposób bezinteresowny wspierać swoją radą i pomocą budowę kościoła. Do rady weszły następujące osoby: mgr praw Zbigniew Burzmiński, mgr inż. budownictwa Maria Nowak (nauczycielka Zespołu Szkół Zawodowych im. Gzowskiego w Opolu), dr inż. Henryk Nowak (adiunkt na Wydziale Budownictwa w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Opolu), mgr praw Wojciech Pauker (prowadzący poradnictwo finansowo-prawne, członek Agencji Rozwoju Opolszczyzny), Tadeusz Radziewicz (właściciel przedsiębiorstwa budowlanego „Ta-Ra”), mgr inż. budownictwa Jan Sowa (kierownik działu w Opolskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego Nr 1 w Opolu), mgr inż. informatyk Krystyna Wilk (kierownik wydziału w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w Opolu, działająca w klubie Inteligencji Katolickiej i Stowarzyszeniu „Wspólnota Polska”), mgr inż. elektronik-automatyk Bronisław Wilk (przewodniczący Zarządu Fundacji „Polsko-Niemiecki Pojednanie”, doradca Agencji Rozwoju Opolszczyzny, były poseł na Sejm RP z OKP – „Solidarność”), mgr inż. budownictwa Jan Woźniak (z opolskiego przedsiębiorstwa „Unimax”), mgr inż. Wiesław Wróblewski (prezes Agencji Rozwoju Opolszczyzny), inż. Alicja Zima (z Wydziału Urbanistyki i Architektury Urzędu Miasta), mgr Stanisław Zima (wicedyrektor Zespołu Szkół Zawodowych im. Gzowskiego w Opolu).
Wkrótce powołano przy parafii Fundację „Centrum Sakralno-Młodzieżowe” (CSM). Jej celem było gromadzenie środków materialnych na budowę kościoła i na działalność tworzonego „Centrum”. Radę Fundacji tworzyli członkowie Rady Budowy.
Jednocześnie trwały prace przy wznoszeniu murów świątyni. W listopadzie 1992 roku rozpoczęto montowanie konstrukcji stalowej dachu. W przyziemnej części budowli przygotowywano miejsce na tymczasową kaplicę, gdyż barak, gdzie odbywały się dotąd nabożeństwa, nie mógł już pomieścić parafian pragnących się modlić. Z pomocą przyszli uczniowie Zespołu Szkół Zawodowych im. Gzowskiego. Pod kierunkiem swoich nauczycieli wykonywali sufit i tynkowali ściany. Pierwszą mszą świętą w tzw. „dolnym” kościele była Pasterka, 24 grudnia 1992 roku. Następnego dnia gościł bp Ordynariusz Alfons Nossol i celebrował tam świąteczną Eucharystię. Od tego czasu, w dolnej części kościoła odprawiano nabożeństwa i organizowano imprezy o charakterze religijnym.